در 20 سال گذشته، مربیگری روز به روز محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. افراد بیشتر و بیشتری ارزش داشتن یک مربی را برای کمک به آسان کردن امور سخت می دانند. اما دقیقاً کوچینگ چیست انواع کوچینگ، مزایا کوچینگ، معایب کوچینگ چیست و چگونه می تواند برای افراد داخل و خارج از محیط کار مفید باشد؟ کوچینگ ابزاری است که می تواند افراد را در تمام سطوح توانمند کند تا از نقاط قوت منحصر به فرد خود استفاده کرده و به اهداف خود دست یابند.

کوچینگ چیست؟

کوچینگ روش یا فرآیندی است که با کمک آن فرد کمک های لازم را برای بهبود عملکرد خود، توسعه مجموعه مهارت های مورد نیاز برای موفقیت در رشته مربوطه خود و دستیابی به اهداف خود به دست می آورد. کوچینگ به فرد کمک می کند تا پتانسیل واقعی خود را باز کند و شکاف بین جایی که در حال حاضر ایستاده است و جایی که می خواهد به آن برسد را پر می کند.

یکی از جنبه‌های کلیدی کوچینگ، پاسخگو نگه داشتن مشتری برای هر یک از اقداماتش است، که باعث افزایش خودآگاهی و تعهد شخصی به اهدافش می‌شود. مهم است که به خاطر داشته باشید که مربیگری آموزش، راهنمایی یا مشاوره نیست. کوچینگ صرفاً کمک به افراد برای یادگیری و توسعه و تمرکز بر زمان حال است، به جای تلاش برای اصلاح گذشته یا بهبود آینده خود.

کوچینگ چگونه کار می کند؟

کوچینگ معمولاً با ارزیابی ای آغاز می شود که توسط کوچ برای ارزیابی مسائل و مشکلات اساسی که مانع رشد مشتری می شوند، انجام می شود. سپس فرآیند کوچینگ شروع می شود که 2-3 جلسه در هفته دارد که 45 دقیقه تا یک ساعت طول می کشد. تعداد جلسات و مدت آنها بستگی به نیازهای مشتری دارد که قرار است با کمک جلسات کوچینگ برطرف شود. برخی از مربیان به جای برنامه ریزی یک جلسه معمولی، ماهی یک بار، هر سه ماه یک بار یا هر زمان که نیاز باشد، با مشتریان خود ملاقات می کنند.

افراد از منابع مختلفی نیز برای کمک به مربیان خود استفاده می کنند، مانند چک لیست ها و برگه های ارزیابی. شناخته شده است که مربیان در صورت نیاز تکالیف خود را نیز تعیین می کنند. تکالیف، کاری است که مربیان باید قبل از جلسه بعدی خود انجام دهند تا روند رشد ادامه یابد. تکالیف مهم ترین چیزی است که شما را به اهدافتان نزدیک می کند و با کمک آن، مربی شما را نیز مسئول می داند.

انواع کوچینگ چیست؟

انواع مختلفی از کوچینگ وجود دارد که اساساً فقط رویکردهای متفاوتی هستند که مربیان برای برآوردن نیازهای مختلف سازمان یا فرد استفاده می کنند. چهار نوع اصلی مربیگری در محل کار در زیر آورده شده است.

• کوچینگ اجرایی:

مهمترین نوع کوچینگ در محیط کار، کوچینگ اجرایی است. با کمک کوچینگ اجرایی، عملکرد لیدرها تحلیل و تقویت می شود. در کوچینگ اجرایی، کوچ به رهبران کمک می کند تا تغییرات کلیدی را انجام دهند و به آنها کمک می کند تا رفتاری را که مانع رشد آنها می شود تغییر دهند.

• کوچینگ یکپارچه:

کوچینگ یکپارچه زمانی است که کوچینگ به صورت مجزا انجام نمی شود بلکه بخشی از برنامه های توسعه ای در یک شرکت می شود. کوچینگ یکپارچه روشی است که برای ایجاد فرهنگ مربیگری قوی در شرکتی استفاده می شود که در آن تک تک کارکنان بدون توجه به موقعیتی که در شرکت دارند از جلسات کوچینگ مداوم بهره می برند.

• کوچینگ تیمی:

هدف کوچینگ تیمی ارتقا و تقویت روابط سالم بین اعضای تیم است به طوری که هرکسی بتواند برای دستیابی به پتانسیل کامل خود کمک مورد نیاز خود را دریافت کند. نوعی مربیگری است که در همه سطوح مؤثر است. زیرا حتی افراد با عملکرد بالا، گاهی اوقات وقتی عضو یک تیم می شوند، دچار مشکل می شوند.

• کوچ مجازی:

سازمان‌ها جهانی‌تر می‌شوند و با آن مربی‌گری مجازی محبوب‌تر می‌شود. این یک گزینه بسیار مناسب برای سازمان هایی است که کارمندان آنها در مناطق زمانی مختلف زندگی می کنند و همه انواع کوچینگ را می توان به صورت مجازی بدون محدودیت موقعیت جغرافیایی و نیاز به سفر انجام داد.

فرآیند کوچینگ چیست؟

فرآیند کوچینگ شامل مراحلی است که توسط کوچ برای ساختار بخشیدن به جلسات کوچینگ و رسیدن به هدفی که در وهله اول مشتری به دنبال کوچینگ بوده است، انجام می شود. پنج مرحله از فرآیند کوچینگ در زیر آورده شده است.

.1 انتخاب موضوع یا مسئله

انتخاب مشکلی که مشتری می‌خواهد آن را حل کند اولین مرحله از فرآیند کوچینگ است. صرفاً درک هدفی است که مشتری یا مربی می خواهد با کمک جلسات کوچینگ به آن دست یابد. مربی باید در مورد مشکلی که باید حل شود مشخص و واضح باشد و مصاحبه ابزاری است که هم مربی و هم شرکتها را قادر می‌سازد تا این وضوح را به دست آورند. این مرحله مهمترین مرحله است زیرا به مربی کمک می کند تا مشخص کند مربی برای رسیدن به اهداف خود چه کاری را باید انجام دهد.

2. تجزیه و تحلیل مفاهیم

تجزیه و تحلیل مفاهیم در یک جلسه کوچینگ مستلزم آن است که کوچ به طور فعال گوش کند و سوالاتی بپرسد تا مشکل یا موقعیت را از چند لنز ببیند. در طول این کار، مربی باید سوالاتی با پایان باز بپرسد و آنها را با بررسی حرفه ای دنبال کند. به طوری که مربی بتواند خود به مرحله خودیابی و یافتن راه حل برسد. این مرحله برای اهداف ایجاد ارتباط و ایجاد رابطه ای پر از اعتماد بین مربی و شرکت بسیار مهم است. تحلیل مفاهیم به دلیل دیگری نیز حائز اهمیت است. یعنی درک کامل مشکل برای تعیین اهداف مشخص.

3. رفع موانع

رفع موانع بیشتر شبیه درک و حل مسائل در مسیر دستیابی به اهدافی است که مددجویان می خواهند با کمک جلسات کوچینگ به آن دست یابند. وقتی در مورد مشکلی که باید حل شود شفافیت پیدا کردید و همچنین آن را از منظرهای متعدد تحلیل کردید، زمان آن فرا رسیده است که ببینید آن رفتارها یا شرایط خاصی که مانع حل مشکل می شوند چیست. هنگامی که متوجه شدید که مشتری برای حل مشکل خود باید چه کارهای متفاوتی انجام دهد، وقت آن رسیده است که با بررسی، حمایت و ارائه بینش به مشتری کمک کنید راه حل را ببیند. حذف موانع گام مهمی است زیرا افراد را قادر می‌سازد تا برای رسیدن به هدف نهایی خود به جلو حرکت کنند.

4. ابتکار عمل

ابتکار عمل، یک قدم نزدیکتر شدن به دستیابی به اهداف با تدوین یک برنامه عمل است. مربی و کوچ هر دو باید بخشی از فرآیند توسعه برنامه باشند که در آن مربی اقداماتی را که باید انجام شود را تعیین می کند در حالی که مربی آنها را در طول آن نظارت و تسهیل می کند. پس از تدوین برنامه اقدام، کوچ مشتری را وادار می کند تا به اقدامات خاصی متعهد شود تا به جلو حرکت کند. این مرحله بسیار مهم است زیرا در آنجا تحول اتفاق می افتد. ابتکار عمل و ایجاد یک برنامه عملیاتی تعیین می کند که آیا رویکرد استفاده شده توسط مربی موثر است یا خیر یا اینکه آیا مربی باید رویکرد خود را تغییر دهد.

5. افزایش و در نظر گرفتن

افزایش و در نظر گرفتن صرفاً عمل کردن و دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده است. همانطور که مربی روی دستیابی به اهداف خود کار می کند، کوچ از آنها در این فرآیند حمایت و تسهیل می کند و جلسات بعدی را برای ارزیابی پیشرفت برنامه ریزی می کند. جشن موفقیت و تشویق فردی که بعد از رسیدن به هر هدفی تحت مربیگری قرار می گیرد، نشانه یک مربی بزرگ است.

به یاد داشته باشید که به‌عنوان یک مربی، بینش‌های شما همچنان به همان اندازه که در ابتدای فرآیند کوچینگ بود، برای مربی مهم است، بنابراین، هر زمان که به نظر می‌رسد مشتری شما به آن نیاز دارد، از ارائه کمکی دریغ نکنید. آخرین مرحله نیز از اهمیت کمتری برخوردار نیست، زیرا در این میان، کوچ و مربی با هم چشم اندازی از موفقیت ایجاد می کنند و با حمایت و تسهیلات ارزشمندی که مربی ارائه می دهد، در نهایت مشتری به آن دست می یابد.

کدام تکنیک کوچینگ موثرتر است؟

تکنیک های مربیگری خاصی وجود دارد که هر مربی در جعبه ابزار خود دارد. پنج مورد از این تکنیک ها در زیر آورده شده است.

تنظیم اهداف هوشمند: SMART مخفف عبارت Specific, Measurable, Atainable, Relevant و Timebound است. اینگونه است که هر کوچ بزرگی جلسات کوچینگ خود را با مشتریانش برنامه ریزی می کند و از بیراهه رفتن و اتلاف وقت خود و همچنین مشتریانش جلوگیری می کند.

پرسیدن سوالات روشنگر: این تکنیک دیگری است که هر مربی خوب در چنته دارد. سوالات متفکرانه و هدفمند بهره وری را در جلسات مربیگری تشویق می کند و به مشتری کمک می کند تا خود را بازتاب دهد.

گوش دادن: برای یک مربی بسیار مهم است که در جلسات مربیگری با دقت گوش دهد تا از سوالات عالی بهره مند شود. با دقت گوش دهید، سؤالات بعدی بپرسید، و تا زمانی که به ریشه مشکل برسید، بیشتر بررسی و بررسی کنید.

تعیین انتظارات برای هر جلسه کوچینگ: انتظارات واضح و مثبت را برای هر جلسه کوچینگ ترسیم کنید تا مطمئن شوید جلسات کوچینگ نتایج مطلوب را به همراه دارد. انتظارات باید معقول باشند و همچنین حجم کاری مشتری و پیچیدگی وظایف روزمره او را در نظر داشته باشند.

پاسخگویی: مسئولیت پذیری شانس دستیابی به اهداف تعیین شده را تا پنجاه درصد افزایش می دهد. اما هر مشتری متفاوت است و این وظیفه مربی است که دریابد کدام روش پاسخگویی به بهترین وجه با نیازهای کدام مشتری مطابقت دارد. تکنیک پاسخگویی باید ساده، سازگار و مشخص باشد.

اگر میخواهید در مورد کسب و کار هوشمند بیشتر بدانید به شما پیشنهاد میکنیم مقاله کسب و کار هوشمند چیست را مطالعه کنید.

مزایای کوچینگ چیست؟

مشخص شده است که مربیگری در ایجاد مهارت های ارتباطی، اعتماد به نفس و تعادل خوب بین کار و زندگی تأثیر مثبتی دارد. شش مورد از مزایای بی شمار کوچینگ در زیر آورده شده است.

• کوچینگ فرد را قادر می سازد تا اهداف خود را به شیوه ای واقع بینانه تعریف کند و برای دستیابی به آن اهداف نقشه راه تهیه کند.
• کوچینگ باعث افزایش خودآگاهی در فرد تحت آموزش می شود. این باعث می شود که فرد سازنده تر شود و فعالانه برای پیشرفت شخصی و حرفه ای کار کند.
• کوچینگ رهبران را قادر می سازد تا استرس را به طور موثرتری مدیریت کنند. رهبرانی که استرس کمتری دارند در برخورد با مشکلات و شرایط نامطلوب بهتر عمل می کنند. آنها به احتمال زیاد با کمک مربیگری به سرعت با تغییرات سازگار می شوند.
• کوچینگ همکاری بین تیم را بهبود می بخشد که منجر به کاهش تعارض و مدیریت بهتر می شود. اعضای تیم در تصمیم گیری اعتماد به نفس بیشتری دارند و بسیار موثرتر به تیم کمک می کنند.
• کوچینگ فضای امنی را برای شخصی که کوچ می شود فراهم می کند تا در مورد مسائل حساس خود بحث کند و دیدگاه منحصر به فردی به دست آورد. یک کوچ به‌عنوان یک شرکت‌کننده شخص ثالث عمل می‌کند، که می‌تواند بینش بی‌طرفانه‌ای ارائه دهد و مربی را بدون اینکه احساس منفی نسبت به آن داشته باشد، راهنمایی کند.
• کوچینگ اعتماد به نفس ایجاد می کند، مهارت های ارتباطی را بهبود می بخشد و به مربی کمک می کند تا تعادل بین کار و زندگی را حفظ کند که در نهایت منجر به بهبود سلامت روان می شود.

معایب کوچینگ چیست؟

کوچینگ در کنار داشتن تعدادی مزیت، محدودیت هایی نیز دارد. دانستن محدودیت ها بسیار مهم است تا به روشی موثر مورد توجه قرار گیرد و با آنها برخورد شود تا احتمال موفقیت مربیگری افزایش یابد. محدودیت ها در زیر آورده شده است.

گاهی اوقات کوچینگ هزینه زیادی دارد. بنابراین، اگر فردی هستید که به تازگی شروع به کار کرده‌اید و نیاز مبرمی به دریافت خدمات مربیگری دارید، اما نمی‌توانید هزینه‌های زیادی برای آن کنید، باید گزینه‌های مربیگری دیگری را در نظر بگیرید.

• مربیگری سخت است و اگر می خواهید مربی خوبی شوید باید زمان زیادی را صرف بهبود مهارت کنید. دریافت نصیحت یا راهنمایی از یک مربی بی‌تجربه، بیش از آنکه مفید باشد، ضرر دارد.
• کوچینگ نیازمند یک رابطه مشارکتی است که در آن مربی و مربی متعهد به رشد و توسعه هستند. اما گاهی اوقات فردی که تحت مربیگری قرار می گیرد آمادگی مقابله با مسائل و تغییر رفتارهای مشکل ساز را ندارد که نتیجه آن ناامیدی و ناامیدی است.
• مهم این است که هم کوچ و هم مربی برای رسیدن به اهداف مشابه تلاش کنند. اما گاهی اوقات مربی به دنبال چیز دیگری است، برای مثال، آنها فقط می‌خواهند پول دربیاورند یا به دستاوردهای خود اضافه کنند تا اینکه بدانند مشتری چه می‌خواهد. این باعث می شود که کوچینگ به این اندازه مؤثر نباشد یا اصلاً مؤثر نباشد.
• کوچینگ فرآیندی زمان بر است. تغییر رخ می دهد، اما یک شبه اتفاق نمی افتد. شما باید صبور باشید و به راه خود ادامه دهید تا از مزایای آن بهره مند شوید.

اصول کوچینگ چیست؟

اصول کوچینگ برای تعیین مرزها و هدف خدمات کوچینگ وجود دارد. سبک های مختلف مربیگری بر اصول متفاوتی استوار است. حتی اگر اصول اولیه صداقت، مسئولیت پذیری و تمرکز بر راه حل ثابت بماند. اصول اصلی مربیگری در زیر ذکر شده است:

یک محیط کوچینگ امن و مطمئن و در عین حال چالش برانگیز ایجاد کنید، زیرا این مهمترین اصل کوچینگ است. کوچ باید دانش و مهارت مربی را آزمایش کند و آنها را برای ریسک کردن آماده کند، اما آنها باید در هر مرحله از آنها حمایت کنند و یک رابطه اعتماد ایجاد کنند تا ریسک پذیری احساس پاداش داشته باشد نه تهدید.

جلسات کوچینگ خود را کمتر در مورد خودتان و بیشتر در مورد شخصی که مربیگری می کنید انجام دهید. اجازه دهید مربی تصمیم بگیرد که می خواهد روی چه اهدافی کار کند و چگونه، بر چه نقاط ضعفی باید غلبه کند، و چگونه می خواهد برای بهبود خود پیش برود.

بهترین مربیان کسانی هستند که به طور مستقیم آموزش نمی دهند یا مشکلات را حل نمی کنند. در عوض، مشتریان خود را تسهیل و پشتیبانی لازم را ارائه می کنند تا بتوانند مشکلات خود را حل کنند. بنابراین، یکی دیگر از اصول اصلی کوچینگ، تسهیل و همکاری است، نه آموزش.

خودآگاهی را برای خود نشان دهید و همین امر را برای مربی خود نیز تبلیغ کنید. به آنها کمک کنید تا نقاط قوت و ضعف خود را بشناسند. از آن‌ها حمایت کنید تا بفهمند رفتارشان چگونه بر افراد اطرافشان تأثیر می‌گذارد و آنها را قادر می‌سازد تا در صورت نیاز آن را بهبود بخشند. وقتی خودتان خودآگاهی را نشان می دهید، به احتمال زیاد آن را در مربی خود نیز تقویت خواهید کرد.

یادگیری تجربی را در مشتری خود تقویت کنید تا مدت ها پس از پایان جلسات مربیگری شما به یادگیری ادامه دهند.
آنچه را که موعظه می کنید تمرین کنید. اعمال شما باید منعکس کننده کلمات شما باشد تا مربی به شما اعتماد کند و همین کار را انجام دهد. درس های خود را در خارج از کلاس مربیگری خود نیز اجرا کنید تا واقعاً آنچه را که مربیگری می کنید الگو برداری کنید.

اهمیت کوچینگ چیست؟

کوچینگ مهم است زیرا افراد را قادر می سازد تا به بهترین نسخه از خود تبدیل شوند. کوچینگ ابزار ارزشمندی برای آماده کردن کارمندان برای موفقیت است زیرا به آنها کمک می کند دانش خود را افزایش دهند و مهارت های خود را بهبود بخشند. برنامه کوچینگ درست به مربی انگیزه پیشرفت می دهد. آنها شروع به افتخار به کار خود می کنند که منجر به رضایت شغلی بیشتر و بهره وری بیشتر می شود.

کوچینگ سطح تعهد و مشارکت افراد را نیز بهبود می بخشد. این امر به پرورش فرهنگ یادگیری، توسعه و همکاری در داخل سازمان کمک می کند و بنابراین تأثیر مثبتی بر محیط سازمان دارد. کوچینگ احساس مسئولیت را در مربی ایجاد می کند که نتیجه آن تأمل و اصلاح خود است. این باعث می شود افراد و کارمندان خودمختارتر و با اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند. یکی دیگر از اهداف کوچینگ ارائه یادگیری به موقع برای کمک به مشتریان برای مقابله با یک موقعیت خاص است.

اگر میخواهید در مورد استراتژی نیچ مارکتینگ بدانید به شما پیشنهاد میکنیم مقاله نیچ مارکتینگ چیست را مطالعه کنید.

تاریخچه کوچینگ چیست؟

کلمه کوچ ریشه در کلمه انگلیسی carriage دارد که از کلمه فرانسوی coache گرفته شده است. واژه کوچ در قرن پانزدهم در زبان انگلیسی شروع به کار کرد و به تدریج همراه با وسیله نقلیه ای که افراد را از مکانی به مکان دیگر می برد، برای معلمی نیز به کار می رفت که از طریق معاینه دانش آموزان با راهنمایی و پیشنهاد آنها به مربیگری می پرداخت.

کلمه مربی در اواخر دهه 1800 به معنای ورزشی استفاده می شد، اما ایده هدایت فردی با یک مکالمه معنادار و به ویژه توصیه های متناسب از زمان یونان باستان وجود داشته است. این کلمه در آغاز دهه 1900 معنای مدرن خود را به خود گرفت، زمانی که با انقلاب صنعتی، کسب و کارها رشد کردند و نیاز داشتند راه هایی برای افزایش بهره وری کارکنان خود بیابند. در دهه 1900، کلمه مربی نیز در دنیای ورزش محبوبیت پیدا کرد و مربیگری را به یک حرفه تبدیل کرد. اگرچه در دنیای تجارت، مربیگری برای اولین بار به عنوان یک حرفه در سال 1970 آغاز شد.

مردی که برای اولین بار به عنوان پدر مربیگری شناخته می شود، توماس لئونارد، یک برنامه ریز مالی از ایالات متحده است که از تعهد عمیق خود به عرصه های مختلف مربیگری عمومی، ایده و تاریخچه مربیگری مدیون بسیاری است.

اگر میخواهید در مورد کاربرد اتوماسیون بازاریابی بیشتر بدانید به شما پیشنهاد می کنیم مقاله مزایای اتوماسیون بازاریابی را مطالعه کنید.

تفاوت بین کوچینگ و مشاوره چیست؟

کوچینگ و مشاوره تفاوت های زیادی در بین آنها دارند. مشاوره بیشتر بر درمان آسیب های گذشته و حل مسائل ناشی از درد عاطفی متمرکز است، در حالی که هدف کوچینگ رویارویی با مسائلی است که در حال و آینده دارید. مشاوره پایه و اساس خود را در پزشکی و روانشناسی دارد، در حالی که کوچینگ ریشه در زمینه توسعه فردی و حرفه ای دارد.